Podravci su zdravim smatrali čvrstog nabitog čovjeka, jedrog, popunjenih obraza. Slična djevojka, crvenih i zaokruženih obraza i čvrstih bokova bila je na cijeni više nego suvopiška (mršavica), jer je bila dovoljno jaka za rad u polju i za poslove u kući. Mršava djevojka za njih je bila slabašna, nejaka za rad, čak i boležljiva, a svakoj kući nije bio potreban bolesnik, nego težak. Unatoč tome, Podravci su zbog svoga prirodnog okruženja, močvara, limbuša i nezdrave vode bolovali od svega i svačega. Takve vode i česte poplave donosile su ovom kraju sraba (svrab), krastavost, lišajeve, prišče (prištavost), keljavost (gušavost) i ubode insekata (komari, serepike, slepci, šklopci). Djeca, pa i stari, često su se puta naporili na staro steklo, hrđave čavle, trnje ili im se zabila u kožu kakva šprajna, pa su nastale otekline i skule, rana se je čemerila, kukec se je delal (gnojila). Tako je moglo doći do otrovanja. Za to je služila rakija: za obloge, ispiranje raznih rana, porezotina i posjekotina, kao dezinfikator, za ljekovite pripravke i čajeve, pogotovo ako je čovjeka kaj frkalo v želocu. I naši stari bolovali su od prelade (veter ga je opunol), vročine, bodeci so je prebadali, zimnice trle, imali trganje f križe, ramatize (reume), mozole i jačmence (čireve), šarlahe i vrbance (crvene vjetrove), pifte (hrgljanja u grlu), neduve (astme), sušice i jektike (tuberkuloze), koritnače (ukočenja zglobova), breje (kašljanja) i ojnavice (curenja iz nosa), žgaravice (napadaje želučane kiseline), šuste (granulome), trdke i vutiske (otvrdnule koža od tijesne obuće), kurje joči, slabline i omijlavice so je vatale, šlagi vudirali i frasti primali, škroflini i gute (mandule) oticali, gliste i metule (trakavice i metilje) dobili, žvalje, zanoftice, šuge, griže i gihte, kamence i vupale, kotrige zmeknoli i zdručili, zlatenico bluvali (povraćali želučanu kiselinu), zatim jočne i zobne betege imali, i vrag bi ga znao kakve ih sve pošlice neso spopadale. Žene su klimakterij smatrale bolešću zvanu materica, vreme i mesečna snaga. No, bilo je i spolnih bolesti koje su vojnici znali donesti iz ratova. Tako su sifilis zvali francuz, a zaraženog francuzlivec. A o domačem vračtvu (lijekovima) i vračenju (liječenju) da ne govorimo, jer za praške, meducine i japatekarove kalamanđe nisu imali novca. Za to su im coprnice gatale, vuroke steravale i voglence prelevale, barberi krv opuščali, kupice i pijafke po sebe nametali da izvuku zločestu krv, kuhali biljne  čajeve i izrađivali pripravke, jeli češnjak, pili petrolej, kuhali makovijne, na otekline i leđa stavljali vreli pijesak, vroče čerepe i brašno, najposlije i termofore; železnom vodom (solnom kiselinom) bradavice odstranjivali, a na prišteve i otekline stavljali razno lišće ljekovitih biljaka, kravlji sir, slaninu, kriške oguljenog krumpira, … Nepresušna tema, a tek ono zaboravljeno za koje nikad ne ćemo znati, …

Fotografija: https://www.kastela.hr/novosti/clanak/strucni-skup-prevencija-kardiovaskularnih-bolesti-ishemijska-bolest-srca